Historia kościoła

Wstecz

HISTORIA

Pierwszy niewielki kościół zbudowano na miejscu obecnego w XIV wieku.

W 1638 roku przy kościele został założony klasztor kanoników laterańskich (w 1864 r. Zamknięty przez Rosjan). Obecna świątynia wraz z klasztorem została wzniesiona po wojnie z Moskwą w środku XVII wieku. W 1668 roku wojewoda wileński i hetman Wielkiego Księstwa Litewskiego Mikołaj Kazimierz Pac rozpoczął budowę nowej świątyni na Antokolu, podobno w podzięce za zakończenie wojny i ujście z życiem. Wielkiego hetmana upamiętniają obrazy znajdujące się w prezbiterium: portert fundatora, wizerunek domniemanej krewnej Paców – św. Marii de Paci oraz obraz przedstawiający Paca, wojowników i św. Michała Archanioła.

DEKORACJE

Kościół jest udekorowany stiukowymi figurami znakomitych włoskich rzeźbiarzy G.P. Perti i G.M. Galli. Wnętrze kościoła stanowi nawa główna, sześć kaplic bocznych i transept. Pierwsze dwie niewielkie kaplice są umieszczone pod wieżami kościoła. Po prawej jest figura św. Franciszka z Ukrzyżowanym, po lewej – marmurowa chrzcielnica z XVII wieku. Dalej, po prawej kaplica św. Żołnierzy z wizerunkiem św. Kazimierza, który nakłania wojowników do zwycięskiej walki. Na przeciw, kaplica św. Królowych. Dalsza kaplica św. Urszuli po prawej stronie, upamiętnia niewiasty, które zostały zamordowane za wiarę. Po przeciwnej stronie – św. Augustyna.

    

OBRAZY

Po prawej stronie transeptu jest umieszczony ołtarz Pięciu ran Chrystusowych. Obraz jest otoczony aniołami z symbolami cierpienia Chrystusa. Po lewej stronie transeptu znajduje się ołtarz NMP Łaskawej. Obraz ten był przechowywany w prywatnej kaplicy biskupa wileńskiego Jerzego Tyszkiewicza. W 1653 roku został uroczyście przekazany dla kościoła św. Piotra i Pawła. Sztukaterie w sklepieniu kościoła przedstawiają historię Matki Bożej. W 1700 roku w Rzymie została wytworzona figura Jezusa Nazarejczyka, która ponad 150 lat była przechowywana w klasztorze trynitarzy, po jego zamknięciu figurę słynącą łaskami przeniesiono do kościoła św. Piotra i Pawła. W XIX w. w miejscu połączenia prezbiterium i transeptu zbudowano ołtarz, gdzie została umieszczona rzeźba Jezusa. Na przeciw symetrycznie jest ołtarz św. Franciszka z Asyżu.