Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie!
W pierwszej kolejności pragniemy podziękować za pieczołowite przygotowania do wizyty Ojca Świętego w naszych parafiach i wspólnotach diecezjalnych. Poprzez pracę, ofiarę i modlitwę prawdziwie daliście wyraz swojej wierze. Niech prowadzi Was wzmocniona wizytą Ojca Świętego.
Jedynie wiara w Jezusa Chrystusa, Naszego Zbawiciela, może być dla Litwy podstawą prawdziwej i mocnej nadziei. Wiedząc o tym, w tym roku pielgrzymi z całej Litwy wyruszyli, aby ofiarować się Matce Boskiej Trockiej, Patronce Litwy i prosić Ją o zachowanie naszej Ojczyzny na drodze wiary.
Dzisiaj Matka Boska ukazuje się nam w Szopce Betlejemskiej, która zachęca każdego do zbliżenia się do Syna Bożego. Musimy się wiele nauczyć od Świętej Rodziny. Spójrzmy na szopkę – prawdziwy cud gościnności. To w niej rodzina, która sama nie ma miejsca gdzie, by głowę mogła oprzeć, gościnnie przyjmuje przybyłych pasterzy, królów a nawet posłańców Boga – anioły. W domu, którego ściany zostały wzniesione z miłości, dla każdego znajdzie się miejsce.
Drogie rodziny, dzisiaj to Wy jesteście małą Szopką Betlejemską – domem, w którym Bóg chce narodzić się na nowo. Jaka wielka odpowiedzialność spoczywa w Waszych rękach – bycia bramą, przez którą Bóg wkracza do świata. Ponad dwa tysiące lat temu, Stworzyciel Świata zdecydował przyjść na świat przez Bramę Świętej Rodziny, czym zadziwił anioły. Również dzisiaj pragnie On zmienić nasz świat, wkraczając do niego poprzez rodzinę.
Rodziny są naczyniami krwionośnymi naszego społeczeństwa. Jeżeli się zatykają, społeczeństwo ma poważne problemy zdrowotne. A co znaczy „zatykają się“? Że nie jest w nich przekazywane z pokolenia na pokolenie to, co umożliwia życie całemu organizmowi. W nich musi płynąć pamięć narodowa, w nich musi płynąć wiara i poczciwość przekazywana z pokolenia na pokolenie, w nich musi płynąć umiejętność kochania, wybaczania i przyjmowania drugiego człowieka, a co najważniejsze – gościnność dla przyszłości.
Wiele osób w tym roku pytało, co robić, aby Litwa, która wkroczyła w nowe stulecie, odrodziła się i wzmocniła. Drodzy Bracia i Siostry, aby w naczyniach krwionośnych Litwy zaczęła płynąć uzdrawiająca łaska Boża, potrzebna jest modlitwa w rodzinie, modlitwa w domu. Kiedy rodzina wspólnie się modli, staje się małą szopką – domem Bożym. Wierzymy w Was, kochane rodziny i wciąż zanosimy modlitwy, aby ręka Boża Was błogosławiła i chroniła.
W ten święty czas Bożego Narodzenia w swoich modlitwach przypominamy tych, którzy samotni lub schorowani siadają do stołu świątecznego, tych, którzy spędzają święta w domach opieki, wszystkich pełniących dyżur w pracy i będących w podróży, tych, którzy przebywają w zakładach karnych. Nie ma w pobliżu Waszych bliskich, lecz sam Bóg przychodzi, aby był Wam bliski.
Narodził się nam wszystkim Zbawiciel, któremu na imię Emanuel – Bóg z nami.
Wesołych Świąt Bożego Narodzenia!
+ Gintaras Grušas
Arcybiskup metropolita wileński
+ Darius Trijonis
Biskup pomocniczy wileński
+ Arūnas Poniškaitis
Biskup pomocniczy wileński